Over ons Benkske!

Met dank aan The Living Museum; de kraamkamer van ons Benkske.


Het jaar 2024 is een feestelijk jaar voor de wijk Jeruzalem in Tilburg. Onze wijk bestaat dan 75 jaar! Ter ere daarvan mochten wijkbewoners die dat wilden, meehelpen aan het mozaïeken van een zogenaamde Social Sofa, in de volksmond een Benkske genoemd. Medio maart 2024 begon een selecte groep die zich had aangemeld aan deze monnikenklus! Wat een toestand! Die irritante driehoekige steentjes die met een dotje lijm van een spateltje, steeds gedraaid en gepuzzeld moesten worden om zich passend te voegen in een olievlek aan steentjes op een verder kale betonnen bank. Niet te veel tussenruimte! Niet te dicht op elkaar! Het leek echt nooit goed! Grrr! Er was met potlood een patroon geschetst en de juiste kleuren waren aangegeven maar het mozaïeken was zeker geen ‘appeltje eitje’! We hadden een lieve juf die zelf al vele Benkskes had gemozaiekt, een ervaringsdeskundige dus! Maar ik vond het moeilijk om in het begin om te gaan met aanwijzingen en feedback…. Grrr! Ik weet nog dat ik op het punt stond om op te geven…. Dit kon ik toch niet? Uren pielen op een paar cm steentjes? En dan was de helft ook nog eens niet goedgekeurd en werden er hup, weer afgehaald door de juf…. Grrr! Maar het grappige is; ik veranderde mijn mindset; deze taak, het Benkske voor de wijk beplakken met een groepje, ging niet over mij. Ik moest mij ondergeschikt aan het grote geheel opstellen en gewoon ‘doen wat mij werd opgedragen, leuk of niet’. En dat hielp! Want zodra ik mij wijdde aan mijn hogere doel, samen werken en ‘doen wat mij werd opgedragen, steentje voor steentje’, toen ging het met meer plezier. En na de eerste weken van aanrommelen merkte ik zowaar dat het makkelijker ging, de routines kregen vorm, ik wist hoe ik steentjes kon knippen, lijm moest aanmaken en had veel lol met de anderen die, net als ik, doorzetten! Natuurlijk waren er ook afhakers, opgevers en zelfs kleine meningsverschillen maar wat de boventoon voerde was; plezier, voldoening en samen werken.
Bedankt Judith, Wilma, Elly, Charles (de harde kern die daadwerkelijk net als ik wekelijks vele uren in het project stopten!) en alle andere lieve mensen die wij leerden kennen bij The Living Museum, waar het Benkske naakt binnenkwam en vele maanden later volledig gehuld in kleurige steentjes naar buiten werd vervoerd om op zijn definitieve plek te worden geplaatst; het eerste kruispunt aan de Caspar Houbenstraat, niet te missen mooie plek. Ook veel dank aan de medewerkers van Social Sofa voor hun diensten en en voegen, enz, enz. De dames van Tiwos, Bregje en Regina voor hun eindeloze positiviteit en de Gemeente Tilburg voor het leggen van het stoepje.

En, om de cirkel in dit verhaal weer rond te breien;
Dankzij de locatie waar wij ons Benkske mochten mozaïeken,
leerden wij dus ook The Living Museum en zijn leuke mensen en fijne energie kennen!
En zag de eerste Blue Tree van de Benelux het levenslicht.